اثبات سهام (Proof-of-Stack)، یک پروتکل توافقی برای تایید تراکنش‌ها در شبکه بلاک چینه که معیار خاصی رو در رابطه با صلاحیت یک نود (node) برای تایید تراکنش‌ها در نظر میگیره.
اگه علاقه‌مند شدید که بدونید سازوکار اثبات سهام چیه و چطور کار میکنه؛ این اپیزود از پادکست رادیو اکسکوینو رو از دست ندید!
پادکست امروز را بشنوید:
افراد آشنا با کریپتو میدونن که بیت‌کوین از طریق سازوکار اثبات کار استخراج میشه و این موضوع هم همیشه مورد انتقاد هست. به گفته خیلیا، سازوکار اثبات کار موجب مصرف زیاد برق میشه و به همین علت میگن سازوکار اثبات سهام بهتره.
اکسکوینویی‌ها سلام. عصر دوشنبه 1 آذرماهتون بخیر . من ساحل اختری هستم و همراه شما هستم با اپیزود 112 م از رادیو اکسکوینو
قبل از شنیدن کامل این اپیزود، حواستون باشه که این پادکست به هیچ عنوان یه توصیه مالی نیست و محتوای این پادکست در هیچ‌شرایطی برای من و مجموعه اکسکوینو منفعت مالی در بر نداره.
تلاش ما در رادیو اکسکوینو اینه که با کیفیت‌ترین مطالب در حوزه رمز ارزها، بلاک‌چین و اقتصاد کریپتو را در اختیار مخاطبانمون قرا بدیم. پس، پیش از اتخاذ هرگونه تصمیم مالی، خوب مطالعه کنید و آگاهانه گام بردارید.
راستی، اگه میخواید در مورد کریپتو، بلاک‌چین و انواع تحلیل‌های مورد استفاده تریدرها بیشتر بدونید، به وبلاگ ما به آدرس اکسکوینو دات‌کام اسلش بلاگ مراجعه کنید. ضمنا، اپیزودهای جدید رادیو اکسکوینو رو میتونید در همه پلتفرم‌های پادکستی مثل کست باکس و ناملیک مراجعه کنید.
ما در اپیزود قبلیمون درباره مکانیسم اثبات کار مفصل صحبت کردیم. پس اگر اون اپیزودمون را گوش ندادید، توصیه میکنم برید و خوب بهش گوش بدید.
سازوکار اثبات یا گواه سهام که یه پروتکل اجماع هست، به عنوان جایگزینی برای اثبات کار خلق شده. هدف از ایجاد این الگوریتم جدید، حل مشکل مقیاس پذیری و برطرف کردن نگرانی از اثرات زیست‌محیطی ماینینگ از طریق اثبات کار بود.
ماینینگ از طریق اثبات کار یه قدرت پردازش کامپیوتری بالا رو میطلبه تا بتونه محاسبات رمزنگاری پیشرفته‌ایی رو انجام بده. این قدرت کامپیوتری بالا مساوی هست با مصرف مقدار زیادی انرژی برق.
انتقادات زیادی وجود داره که الگوریتم اثبات کار اصلا پایدار نیست، چرا که موجب مصرف زیاد انرژی و در نتیجه تولید گازهای کربنی بیشتر میشه. از طرف دیگه، ماشین‌های ماینینگ اسیک (ASIC) تنها یه کاربرد دارن و همین موجب اتلاف برق زیادی در فرآیند استخراج بیت‌کوین میشه.
با افزایش ارزش بیت‌کوین، سودآوری این رمزارز به افراد انگیزه داده تا به حوزه استخراج ورود کنند و ماینرها هزینه بیشتری رو صرف تجهیزات ماینینگ کنند. در نتیجه رقابت برای داشتن قدرت پردازش بیشتر باعث افزایش سختی شبکه و هزینه ماینینگ شده.
الگوریتم اثبات سهام قصد داره با جایگزین کردن استیکینگ به جای قدرت محاسباتی، این مشکل رو حل کنه. در نتیجه، در اثبات سهام، قدرت ماینٍ یه ماینر، محدود میشه به درصد مالکیتی که استیک شده. همین تغییر باعث میشه تا کاهش شدیدی رو در میزان انرژی مصرفی و تولید ماشین‌های تک‌کاربردی مثل اسیک شاهد باشیم. یعنی با کاهش نیاز به قدرت محاسباتی دستگا‌های اسیک، دیگه نیازی به تعداد زیادی از اونها نیست.
راه‌کار سازوکار اثبات سهام اینه که قدرت استخراج رو به کسی اختصاص میده که درصد بیشتری از کوین‌ها رو به عنوان ماینر در اختیار داره.
با این روش، به جای اینکه انرژی مصروف حل پازل‌های سازوکار اثبات کار بشه، ماینر روش اثبات سهام به میزان مالکیتش محدود میشه، تا به همون نسبتی که استیک کرده، حق انجام تراکنش داشته باشه.
به طور تئوریک، میشه گفت، ماینری که ۳ درصد از موجودی کوین‌ها رو در اختیار داره، میتونه فقط ۳ درصد از بلوک‌ها رو استخراج کنه.
اولین رمز ارزی که از این روش استفاده کرد پییر‌کوین بود. نکست بلاک‌چین و شدو‌کوین هم بعد از اون ، این سازوکار رو برای استخراج استفاده کردن.
اما یه نکته مهم دیگه هم اینجا هست: سازوکار اثبات سهام ریسک حمله پنجاه‌ویک درصدی رو هم کاهش میده. چرا؟
چون کسی قادر به حمله ست که تعداد بیشتری از کوین رو استیک کرده باشه، و از اونجایی که هرکی کوین بیشتری داره، در صورت حمله بیشتر هم ضرر میکنه، پس اصلا معقول نیست که اکثریت ۵۱ درصدی، تصمیم به حمله بگیره.
چون بیشتر از همه خودش ضرر میکنه و دود این حمله به چشم خودش میره. علی‌الخصوص اگه در مورد یه کوین درست و حسابی صحبت کنیم: فقط به این فکرکنید که هزینه خرید ۵۱ درصد از موجودی اون کوین چقدر میتونه گرون باشه. با این حساب چرا باید یه نفر با انجام کلی هزینه به اکثریت ۵۱ درصدی برسه و بعد بزنه و با حمله ارزش دارایی خودش را نابود کنه؟
اما در بیت‌کوین، داستان بر عکسه. هرچه جلوتر میریم، خطر حمله ۵۱درصدی افزایش پیدا میکنه. چون ما در بیت‌کوین پتانسیل دچار شدن به تراژدی منابع مشترک رو داریم. تراژدی انبازه‌ها یا تراژدی منابع مشترک یه مفهوم بنیادی در مورد رفتار اقتصادی بشر هست.
خب چطور این مفهوم در مورد بیت‌کوین مصداق پیدا میکنه؟ به این شکل …. ما اینجا منابع محدودی داریم که با افزایش استخراج محدودتر هم میشه. زمانی را در نظر بگیرید که همه بیت‌کوین‌ها ماین شدن و هیچ بیت‌کوینی برای استخراج باقی نمونده.
تنها منبع درآمد باقی‌مانده برای ماینرها هم همون کارمزد تراکنش‌ها هست که باز اونهم طبیعتا کاهش پیدا کرده. با کاهش تعداد ماینرها، اون وقت شبکه در خطر حمله ۵۱ درصدی قرار میگیره.
حمله ۵۱ درصدی زمانی اتفاق میوفته که یه ماینر یا استخر ماینینگ ۵۱ درصد از قدرت محاسباتی شبکه رو در اختیار داره و اقدام به ایجاد بلوک‌های تقلبی از تراکنش‌هایی به نفع خودش میکنه و در مقابل، تراکنش‌های باقی شبکه رو ریجکت و یا رد اعتبار میکنه.
البته میشه در یه اپیزود دیگه، به معایب و مزایای بیشتری از سازوکار اثبات سهام بپزدازیم.
مثلا پاداش بابت استیکینگ و پاداش بابت مشارکت در اعتبار سنجی از جمله مزایایی هستن که در سازوکار اثبات کار خبری ازشون نبود. همچنین بر خلاف استخراج بیت‌کوین، اینجا شما نیاز به تجهیزات فوق‌العاده پیشرفت و مصرف بالای برق ندارید تا بتونید بلوک‌های جدید استخراج کنید.
اشاره کرد. از اون طرف، منتقدان به چندین نقطه ضعف، مثل حمله بُردبلند در این الگوریتم اشاره کردن.
