دعوای ریپل و SEC یک نمایش دروغین بود؟

ماجرای دعوای ریپل و SEC یکی از پرحاشیه‌ترین پرونده‌های حقوقی در دنیای رمزارزهاست که باعث شد ریپل به اندازه رشد دو هاوینگ (تقریبا هشت سال) از رشد و زدن سقف‌های قیمتی جدید باز بماند و آینده این صنعت را تحت تاثیر قرار داده است. اما آیا این نبرد طولانی، تنها یک اختلاف حقوقی ساده بود یا یک نمایش حساب‌شده برای ترسیم مرزهای قدرت؟ بسیاری از سرمایه‌گذاران که از طریق صرافی ارز دیجیتال فعالیت می‌کنند، با نگرانی این پرونده را دنبال کرده‌اند.

این مقاله، تمام زوایای این پرونده را برای شما باز می‌کند و به این سوال پاسخ می‌دهد که آیا این دعوا واقعاً یک نمایش دروغین بود یا خیر.

ماجرا از کجا شروع شد؟ نگاهی به اتهامات SEC

در دسامبر سال ۲۰۲۰، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) شکایتی علیه شرکت ریپل لبز (Ripple Labs) و دو تن از مدیران ارشد آن، از جمله برد گارلینگهاوس، تنظیم کرد. اتهام اصلی این بود که ریپل با فروش توکن XRP، یک عرضه اوراق بهادار ثبت‌نشده به ارزش بیش از ۱.۳ میلیارد دلار انجام داده است.

SEC معتقد بود که فرآیند خرید ریپل توسط سرمایه‌گذاران، با انتظار کسب سود از تلاش‌های مدیریتی و کارآفرینی شرکت ریپل انجام شده است. این تعریف، توکن XRP را دقیقاً در چارچوب تعریف اوراق بهادار طبق قوانین فدرال آمریکا قرار می‌دهد. این ادعا، سنگ بنای کل دعوای ریپل و SEC را تشکیل داد و صنعت کریپتو را در شوک فرو برد.

ریپل در مقام دفاع: XRP یک اوراق بهادار نیست!

ریپل با قدرت در برابر این اتهامات ایستاد و استدلال کرد که توکن XRP یک اوراق بهادار نیست، بلکه یک دارایی دیجیتال با کاربرد واقعی در تسهیل پرداخت‌های بین‌المللی است. تیم حقوقی ریپل معتقد بود که XRP بیشتر شبیه یک کالا (Commodity) مانند طلا یا نفت است تا یک سهم از یک شرکت.

یکی از کلیدی‌ترین محورهای دفاعی ریپل، اشاره به عدم وجود یک قرارداد سرمایه‌گذاری رسمی بین شرکت و خریداران XRP بود. آن‌ها تاکید داشتند که موفقیت XRP به تلاش‌های کلی جامعه و بازار بستگی دارد، نه فقط به اقدامات شرکت ریپل. این استدلال پرونده را به سمت یک آزمون حقوقی مهم کشاند.

آزمون هاوی چیست و چرا برای این پرونده حیاتی بود؟

برای اینکه بفهمیم چرا دعوای ریپل و SEC اینقدر پیچیده شد، باید با آزمون هاوی (Howey Test) آشنا شویم. این آزمون یک استاندارد حقوقی در آمریکاست که از پرونده‌ای در سال ۱۹۴۶ به جا مانده و مشخص می‌کند که آیا یک تراکنش، “قرارداد سرمایه‌گذاری” و در نتیجه نوعی اوراق بهادار محسوب می‌شود یا خیر. آزمون هاوی چهار شرط اصلی دارد:

• یک سرمایه‌گذاری پولی انجام شده باشد.
• این سرمایه‌گذاری در یک بنگاه مشترک (Common Enterprise) باشد.
• انتظار معقولی برای کسب سود از این سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد.
• سود حاصل، عمدتاً از تلاش دیگران (مثلاً مدیران شرکت) به دست آید.

SEC ادعا می‌کرد که خرید XRP تمام این چهار شرط را برآورده می‌کند، در حالی که ریپل معتقد بود شرط چهارم هرگز محقق نشده است، زیرا XRP یک شبکه غیرمتمرکز است.

تئوری توطئه یا واقعیت پنهان؟ چرا برخی این دعوا را “نمایشی” می‌دانند؟

فراتر از جنبه‌های حقوقی، تئوری‌های زیادی پیرامون اهداف پنهان دعوای ریپل و SEC شکل گرفت. بسیاری معتقدند این پرونده یک نمایش استراتژیک با اهدافی بزرگتر از محکوم کردن ریپل بود.

این دیدگاه معتقد است که کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا از این پرونده به عنوان یک اهرم فشار استفاده کرد تا به صنعت کریپتو نشان دهد که قدرت نهایی برای قانون‌گذاری در دستان کیست. در واقع، این دعوا می‌توانست یک نمونه مطالعاتی (Case Study) برای پرونده‌های آینده علیه سایر پروژه‌های رمزارزی باشد.

هدف اول: ایجاد شفافیت نظارتی به هر قیمتی

یکی از بزرگترین مشکلات صنعت کریپتو در آمریکا، نبود شفافیت نظارتی است. برخی تحلیلگران معتقدند SEC با انتخاب یک پرونده بزرگ مانند دعوای ریپل و SEC، قصد داشت دادگاه‌ها را مجبور به تفسیر قوانین قدیمی برای فناوری‌های جدید کند. به عبارت دیگر، هدف اصلی ایجاد یک رویه قضایی بود تا مشخص شود کدام دارایی‌های دیجیتال اوراق بهادار هستند و کدام نیستند.

هدف دوم: تاثیر بر رقبا و بازیگران بزرگ

نکته بحث‌برانگیز دیگر، نحوه برخورد متفاوت SEC با پروژه‌های دیگر مانند اتریوم بود. برخی از طرفداران ریپل معتقدند که این پرونده برای تضعیف XRP به نفع رقبایی طراحی شده بود که چراغ سبز غیررسمی از رگولاتورها دریافت کرده بودند. این تئوری توطئه، اگرچه اثبات نشده، اما به دیدگاه “نمایشی بودن” این دعوا دامن زده است.

تاثیر این دعوای حقوقی بر قیمت و آینده ریپل چه بود؟

دعوای ریپل و SEC تاثیرات ویرانگری بر قیمت ریپل داشت. بلافاصله پس از اعلام شکایت، بسیاری از صرافی‌های بزرگ آمریکایی مانند کوین‌بیس، معاملات XRP را متوقف کردند. این اقدام باعث سقوط شدید قیمت و از دست رفتن میلیاردها دلار از ارزش بازار این رمزارز شد.

با این حال، با هر پیروزی حقوقی کوچک ریپل در دادگاه، امید به بازار بازمی‌گشت و قیمت واکنش مثبت نشان می‌داد. این نوسانات شدید نشان داد که سرنوشت این دارایی دیجیتال تا چه حد به نتیجه این پرونده گره خورده است.

این نمایش پرهزینه، برنده‌ای هم داشت؟

در ژوئیه ۲۰۲۳، قاضی آنالیسا تورس (Analisa Torres) یک رای تاریخی صادر کرد که به عنوان یک پیروزی بزرگ برای ریپل تلقی شد. او حکم داد که فروش توکن XRP به سرمایه‌گذاران خرد از طریق صرافی‌ها، عرضه اوراق بهادار محسوب نمی‌شود. با این حال، فروش مستقیم به سرمایه‌گذاران نهادی، طبق قوانین اوراق بهادار بوده است. این رأی دوگانه، یک پیروزی نسبی برای هر دو طرف بود.

در نهایت، پرونده دعوای ریپل و SEC نشان داد که قانونگذاری ارزهای دیجیتال چقدر پیچیده و حیاتی است. شاید این دعوا یک “نمایش” نبود، اما قطعاً یک نبرد استراتژیک بود که برنده‌ی اصلی آن، نیاز فوری به قوانینی شفاف و مدرن برای صنعت کریپتو بود. آینده قیمت ریپل و کل بازار، همچنان به این شفافیت وابسته است.

این مطلب صرفا آموزشی است و توصیه‌ای برای سرمایه‌گذاری یا توصیه حقوقی – مالی محسوب نمی‌شود. ارزهای دیجیتال پرریسک‌اند و مسئولیت تصمیم‌گیری با شماست.