تاثیر فناوری بلاک چین امروزه در تمامی حوزهها به خوبی احساس میشود و در هر صنعت تلاش میشود با این سیستم فرآیندها را توسعه داده و سرعت بخشند.
اما تاثیر بلاک چین بر اینترنت اشیاء زمانی اوج گرفت که بوش (Bosch) این شرکت چند ملیتی مهندسی و غول الکترونیکی در آذر ماه ۱۳۹۷ درباره کیت توسعه دامنه کراس خود (XDK) که از یک دستگاه سنسور قابل برنامه نویسی و پتلفرم نمونه اولیه اینترنت اشیاء است بر مبنای IOTA خبر داد.
تعدادی زیادی از تعریفها در این میان وجود دارند که ارنست اند یانگ (EY) آن را به صورت خلاصه چنین تعریف کردهاند؛
اینترنت اشیا چیست؟
اینترنت اشیا (یا IoT) اتصال بین دستگاهها را توضیح میدهد که میتواند هر دستگاهی و در هر زمینهای باشد. بدین ترتیب که از نرمافزارها و سنسورهای درون سازی شده برای برقرار ارتباط، جمع آوری و به اشتراک گذاشتن اطلاعات با دستگاه (های) دیگر استفاده میکنند.
این صنعت در چند سال اخیر پیشرفت چشمگیری را به خود دیده و تقریبات و پیشبینیها از پیشرفت آینده و تاثیرات آن بر اینترنت بسیار خواهد بود.
تحقیقات و بررسی شرکت گارتنر تعداد دستگاههای اینترنت اشیا را تا سال ۲۰۲۰ (۱۳۹۹) تا ۲۰.۴ میلیارد را تخمین میزند. شرکت BI Intelligence با خوش بینی بیشتر آن را ۲۴ میلیارد و شرکت IDC که پوشش دهنده بازار هوش مصنوعی و خدمات مشاوره را بر عهده دارد، تعداد را ۳۰ میلیارد پیش بینی میکند. با استناد بر HIS Markit که یک منبع اطلاعات تخصصی و متشکل از ۵۰۰۰ آنالیزگر، دانشمندان داده و متخصصان اقتصادی است، تعداد دستگاههای مبتنی بر اینترنت اشیا تا سال ۲۰۳۰ را به طور ناباورانهای ۱۲۵ میلیارد تخمین میزند!
شرکت IDC همینطور مجموع درآمدهای خالص از این حوزه را تا پایان سال ۲۰۱۹ ۳۵۷$ میلیارد میداند، Barin & Company آن را ۴۵۰$ میلیارد تا پایان سال ۲۰۲۰ تخمین میزند. حال با افزایش تعداد این دستگاهها تا پایان ۲۰۳۰ (۱۴۰۹ شمسی) باید دید که مجموع درآمدهای حاصل از این حوزه چه رشدی را تجربه خواهد کرد.
اینترنت اشیاء چگونه کار میکند؟
IoT به شبکهای گفته میشود که دستگاههای متصل به آن توانایی جمع آوری و تبادل داده را دارند. اینترنت اشیا به پلتفرمهای متعدد اجازه میدهد تا یک شبکه مشترک برای دستگاهها به وجود آورد تا اطلاعات به دست آمده را با یک زبان مشترک ذخیره کرده و با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند و در گام آخر، به افراد اجازه دهند با توجه به نیاز و انتفاع از آن استفاده کنند.
دستگاههای ارتباطی – یا سنسورها- هر روزه در هر شی قرار میگیرند که از جمله آنها میشود به تلفنهای همراه، تلویزیونهای هوشمند، چراغهای قرمز و تجهیزات صنعتی اشاره نمود. این سنسورها به صورت بدون وقفهای اطلاعات را انتقال داده و دریافت میکنند و گاها از طریق سرورهای ابری (Cloud Servers) به یکدیگر ارسال میکنند.
پلتفرمهای IoT سپس این دادهها را آنالیز نموده و دیتای با ارزش را استخراج کرده و آن را با دیگر دستگاهها به اشتراک میگذارد تا در صورت نیاز فرمانها یا عملیات خاصی اجرا شود. نتیجه آن نیز تجربه کنترل بهتر از انسان بوده که تاثیرات آن یک اتوماسیون همراه با تاثیرات بهبود یافته را پدید میآورد. برای مثال در عملیات ساخت و تولید، تمامی المانها و ماشینهای شرکت میتوانند با سنسورها همگام شوند تا دادههای سلامتی سیستمها را به برنامههای موبایلی انتقال دهند و پیش از بروز مشکلات حاد، توسط اپراتور کنترل شده و از خسارتهای زمانی و هزینهای جلوگیری به عمل میآید.
منبع: cointelegraph