وبلاگ اکسکوینو با ما بروز باشید
ییلد فارمینگ از اصطلاحاتی هست که در سیستم امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای DeFi، کاربردهای زیادی دارد. انتظار کسب بازده از سرمایه‌گذاری‌ها موضوع جدیدی نیست، ییلد فارمینگ از بخش امور مالی غیر متمرکز تشکیل شده و یک ایده کلی است و کاربران این امکان را دارند که در ازای مشارکت در برنامه‌های حوزه دیفای، توکن‌هایی را به عنوان پاداش دریافت کنند. کشت سود نوعی استخراج نقدینگی هم محسوب می‌شود که از محبوبیت زیادی برخوردار است. در ادامه این مقاله شما را با مفهوم ییلد فارمینگ بیشتر آشنا خواهیم کرد.
فهرست مطالب با دسترسی سریع
- کشت سود در ارز دیجیتال چیست؟
- ییلد فارمینگ چگونه کار می‌کند؟
- تاریخچه روش ییلد فارمینگ
- تفاوت ییلد فارمینگ و استیکینگ
- انواع کشت سود
- مزایا و معایب
- بازده سپرده‌گذاری در کشت سود چگونه محاسبه می‌شود؟
- پروتکل‌های محبوب ییلد فارمینگ در سال ۲۰۲۲
- عوامل رونق ییلد فارمینگ
- چالش‌ها و فرصت‌های اصلی ییلد فارمینگ
- چگونه ییلد فارمینگ را آغاز کنیم؟
- آیا ییلد فارمینگ ارزش سرمایه‌گذاری دارد؟
- سخن نهایی
- سوالات متداول
کشت سود در ارز دیجیتال چیست؟
ییلد فارمینگ Yield Farming و ییلد فارمر Yield Farmer دو اصلاح پرکاربرد در سیستم امور‌مالی غیرمتمرکز یا همان دیفای هستند. این کار متشکل از وامدهی یا همان لندینگ Lending رمزارزها از طریق برنامه‌های کامپیوتری خاصی به نام قراردادهای هوشمند است.
در این سیستم در ازای وام دادن ارزهای مجازی، قادر به کسب کارمزد به شکل ارز دیجیتال خواهید بود. ییلد فارمرها از استراتژی‌های پیچیده‌ای برای این کار استفاده می‌کنند. این افراد، دائما در حال جابه‌جا کردن رمزارزهای خود بین پلتفرم‌های مختلف لندینگ و وامدهی هستند تا سودآوری خود را افزایش دهند.
ییلد فارمرها در رابطه با بهترین استراتژی ییلد فارمینگ هم خیلی مخفیانه عمل می‌کنند زیرا هرچه افراد بیشتری راجع به یک استراتژی خاص بدانند، اثربخشی آن استراتژی هم کاهش می‌یابد. ییلد فارمینگ، کارزار رقابت در حوزه امور‌مالی غیرمتمرکز است.
استیک کردن رمزارزها جهت دریافت سود بیشتر از آن‌ها به شکل درآمد غیرفعال به عنوان ییلد فارمینگ یا کشت سود شناخته می‌شود. در حقیقت، با تزریق نقدینگی به یک پلتفرم پاداشی در قالب بهره دریافت می‌کنید.
این روش مانند ذخیره کردن پول در یک حساب پس‌انداز است. وجوه حساب پس‌انداز به استخر نقدینگی بانک واریز می‌شود. بانک‌ها از این استخر برای وام دادن به مشتریان و ارائه وجوه به آن‌ها استفاده می‌کنند. ایده ییلد فارمینگ عملکردی مشابه دارد با این تفاوت که به‌جای کمک مالی به بانک در یک پلتفرم وامدهی مشارکت می‌کنید.
همه وام‌ها در یک قرارداد هوشمند نگه‌داری می‌شوند و وام‌گیرنده باید قبل از پذیرش، وثیقه بگذارد. بعد از بازپرداخت وام از پلتفرم بابت توکن‌ها و فارمینگ، سود دریافت می‌کنید.
بیشتر بخوانید: استیک ارز دیجیتال چیست؟
نکات کلیدی:
- کشت سود یا ییلد فارمینگ بخشی ازامورمالی غیرمتمرکز را تشکیل می‌دهد.
- کشت سود روشی برای سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال جهت سود بیشتر است.
- ییلد فارمینگ، فرآیندی است که در آن دارندگان توکن، پاداش خود را در پلتفرم‌های مختلف دیفای به حداکثر می‌رسانند.
- ییلد فارمرها، نقدینگی را برای جفت ارزها فراهم می‌کنند و پاداش خود را در قالب رمزارز دریافت می‌کنند.
- پروتکل‌های برتر ییلد فارمینگ شامل آوه Aave، کرو فایننس Curve Finance، یونی‌سواپ Uniswap و بسیاری از پروتکل‌های دیگر است.
- کشت سود به دلیل نوسانات قیمت، کلاهبرداری، هک قرارداد هوشمند و موارد دیگر می‌تواند یک روش پرخطر باشد.
- فارم‌های کشت سود از ابزارهای سرمایه‌گذاری دیفای هستند که مبتنی بر قراردادهای هوشمند هستند.
- برای سرمایه‌گذارانی که بازدهی بالا را در اولویت قرار می‌دهند، فارم‌های کشت سود بهره‌ای بیش از ۱۰۰ درصد ارائه می‌دهند.
- حضور در فارم‌های کشت سود به معنی ریسک از دست دادن کل سرمایه‌گذاری شما است.
ییلد فارمینگ چگونه کار می‌کند؟
ییلد فارمینگ به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا با قرار دادن کوین‌ها یا توکن‌ها در یک برنامه غیرمتمرکز، سود کسب کنند. نمونه‌هایی از برنامه‌های غیرمتمرکز شامل کیف پول‌ها، صرافی‌ها، رسانه‌های اجتماعی غیرمتمرکز و غیره است.
ییلد فارمرها معمولا از صرافی‌های غیرمتمرکز برای قرض دادن، قرض گرفتن یا استیک کردن کوین‌ها برای کسب سود و پیش‌بینی در مورد نوسانات قیمت استفاده می‌کنند. کشت سود در سراسر دیفای از طریق قراردادهای هوشمند تسهیل می‌شود.
ییلد فارمینگ با استفاده از توکن‌های ERC-20 شبکه اتریوم انجام می‌شود و پاداش‌ها هم معمولا با استفاده از یک نوع توکن ERC-20 پرداخت می‌شوند. البته اکنون با پیشرفت بیشتر در حوزه دیفای، ییلد فارمینگ در پلتفرم‌های باینننس اسمارت چین هم انجام می‌شود. همچنین کسانی که از روش ییلد فارمینگ استفاده می‌کنند برای پاداش بیشتر، سرمایه خود را بین پروتکل‌های مختلف جابه‌جا می‌کنند.
پاداش‌های استکینگ از نوع پاداش‌های شبکه هست که به اعتبارسنج‌ها داده می‌شود که به بلاک چین کمک می‌کنند تا به اجماع رسیده و بلاک‌های جدید را به وجود بیاورند. ییلد فارمینگ اکثرا با سپرده‌گذارانی ارتباط دارد که نقدینگی را برای استخرهای نقدینگی تامین و به سرمایه آن اضافه می‌کنند.
استخر نقدینگی یا لیکویدیتی پول Liquidity Pool نیز بر اساس قراردادهای هوشمند فعالیت دارند و از سرمایه سپرده‌گذاران نگه‌داری می‌کنند. به این ترتیب افرادی که نقدینگی را برای استخرهای نقدینگی فراهم می‌کنند، می‌توانند پاداش دریافت کنند.
کاربرانی که در تامین نقدینگی استخرها نقش دارند، مقداری سود از طرف آن پروتکل دریافت می‌کنند. به این ترتیب هرچقدر تعداد سرمایه‌گذارانی که وجوه خود را به استخر نقدینگی واریز می‌کنند، افزایش یابد، میزان سود دریافتی سرمایه‌گذاران کاهش پیدا می‌کند. ییلد فارمینگ همچنین به جمع‌آوری نقدینگی در یک پروژه خاص کمک می‌کند.
بدین ترتیب با استفاده از بستری مانند کامپاند Compound، ارزهای دیجیتالی مانند تتر Tether را وام می‌دهید. کامپاند نیز در ازای وجوهی که به وام گیرنده‌ها می‌دهد، بهره‌ای را از آن‌ها دریافت می‌کند.
بیشتر بخوانید: استخر نقدینگی چیست؟
نکته:
قیمت ارزهای دیجیتال بی‌ثبات است. زمانی که وجوه شما در یک استخر نقدینگی قفل است، ارزش ارز به سرعت کاهش پیدا می‌کند که به عنوان ضرر ناپایدار شناخته می‌شود.
کشت سود با ایجاد استخری از دارایی‌های دیجیتال آغاز می‌شود. مراحل زیر جهت تسهیل کشت سود انجام می‌شود:
ایجاد استخر نقدینگی
اولین گام در کشت سود ایجاد یک استخر نقدینگی مبتنی بر قرارداد هوشمند است که سرمایه‌گذاری و استقراض را برای ییلد فارمینگ تسهیل می‌کند.
سپرده‌گذاری دارایی
سرمایه‌گذاران می‌توانند کیف پول دیجیتال خود را برای سپرده‌گذاری ارز در استخر نقدینگی، متصل کنند که به عنوان استیکینگ staking شناخته می‌شود. این روش تا حدودی شبیه به سپرده‌گذاری مشتریان در بانک یا سرمایه‌گذاری در صندوق ای‌تی‌اف ETF است.
قرارداد هوشمند دریافت وام را امکان‌پذیر کرده و می‌تواند چندین فرآیند را تسهیل کند از جمله افزودن نقدینگی برای بازار رمزارزها یا وام دادن به دیگران.
پرداخت پاداش
بهره، پاداش و جوایز ممکن است بسته به استخر نقدینگی، متفاوت باشد. ممکن است در فواصل زمانی معین یا در تاریخ مشخصی در آینده به شما پرداخت شود.
نکته: ممکن است مجبور شوید هنگام «دریافت» پاداش ییلد فارمینگ، کمی کارمزد بپردازید.
تاریخچه روش ییلد فارمینگ
عملکرد دقیق ییلد فارمینگ به شرایط و ویژگی‌های برنامه دیفای بستگی دارد. این روش با ارائه مقداری سهام از کارمزدهای تراکنش به کاربران به منظور کمک به نقدینگی در برنامه خاصی مانند یونی‌سواپ یا بالانسر تاسیس شد. با این حال یکی از پرکاربردترین روش ییلد فارمینگ، استفاده از برنامه دیفای و دریافت توکن این پروژه است.
روش ییلد فارمینگ در اوایل سال ۲۰۲۰ رایج شد. در آن زمان پروتکل کامپاند اعلام کرد که برای وام‌دهنده‌ها و وام گیرنده‌ها که از اپلیکیشن کامپاند استفاده می‌کنند، توکن مدل حاکمیت خود را به نام کامپ COMP ایجاد می‌کند. این اتفاق در واقع باعث می‌شود که کامپاند به بالای رتبه‌بندی دیفای برسد.
همچنین از آن زمان تاکنون پروژه‌های متعددی با ایجاد برنامه‌های دیفای همگام با مدل حاکمیت یا توکن‌های بومی و پاداش دادن به کاربران با توکن های خود، از این مسیر پیروی کردند. به عنوان مثال، توکن بلنسر Balancer بلافاصله بعد از راه‌اندازی و شروع به کار چیزی حدود ۲۳۰ درصد افزایش پیدا کرد.
موفقیت مداوم در پروژه جدید باعث می‌شود تا نوآوری‌های جدید ایجاد شود زیرا پروژه‌ها برای اینکه بتوانند کاربرهای زیادی به سمت خودشان جذب کنند، با یکدیگر رقابت زیادی دارند.
موفق‌ترین ییلد فارمرها نیز با استفاده از استراتژی‌های سرمایه‌گذاری پیچیده‌تر و متنوع‌تر، میزان کسب خود را به حداکثر می‌رسانند تا از این طریق کاربرهای بسیاری را جذب کنند. این استراتژی‌ها معمولا استفاده از توکن‌های استیکینگ در زنجیره‌ای از پروتکل‌ها برای تولید بالاترین میزان سود است.
تفاوت ییلد فارمینگ و استیکینگ
استیکینگ، فرآیندی برای سپرده‌گذاری رمزارز و قفل کردن آن در یک شبکه بلاک چین است. این کار برای تضمین امنیت و اجرای صحیح یک شبکه انجام می‌شود اما هدف این کار، کسب درآمد و دریافت پاداش است. در واقع، هر شبکه بلاک چین برای ایجاد انگیزه برای مشارکت افراد، نیاز به یک مدل اقتصادی انگیزشی دارد که استیکینگ یکی از آن‌ها است. ییلد فارمینگ به این معنی است که شما دارایی دیجیتال خود را در یک قرارداد هوشمند ذخیره و قفل می‌کنید و در ازای این کار پاداش و سود دریافت می‌کنید.
ییلد فارمینگ و استیکینگ هر دو از روش‌های کسب درآمد ارزهای دیجیتال هستند. ییلد فارمینگ با سوددهی که دارد ممکن است سودآورترین گزینه برای سرمایه‌گذاری‌های غیرفعال باشد اما این روش بسیار خطرناک نیز است. هزینه‌های گس اتریوم می‌تواند درصد بازده سالانه (APY) را که به‌تازگی به دست آورده‌اید کاهش دهد و اگر بازارها به شدت نزولی یا صعودی شوند، نرخ سودآوری به دلیل ضرر دائمی به شدت کاهش می‌یابد.
زمانی که موضوع بین ییلد فارمینگ و استیکینگ است، استیکینگ عملکرد خوبی را ارائه نمی‌دهد. در مورد استیکینگ دو ایراد اصلی وجود دارد: درصد بازده سالانه پایین و زمان‌سنجی. درصد بازده، سالیانه پرداخت می‌شود و بین ۵ تا ۱۵ درصد متغیر است. از سوی دیگر، نرخ بازده در استخرهای نقدینگی می‌تواند در برخی موارد بالاتر از ۱۰۰ درصد باشد.
تایید تراکنش‌ها در شبکه بلاک چین مبتنی بر اثبات سهام، پاداش مشابهی با ییلد فارمینگ نخواهد داشت. ثانیا، برخی پروژه‌ها زمانبندی‌ها را اعمال می‌کنند. ممکن است یک متقاضی مجبور شود دارایی‌های خود را برای مدت یک سال کامل قفل کند. در آن مدت، او نمی‌تواند دارایی‌های خود را جابه‌جا کند یا بفروشد. اگر بازار گاوی به طور ناگهانی به بازار خرسی تبدیل شود، سرمایه‌گذار متحمل ضررهای هنگفتی نسبت به آنچه که از سرمایه‌گذاری به دست آورده است، خواهد شد.
در حالی که تمرکز ییلد فارمینگ بر کسب بالاترین بازده ممکن است، تمرکز استیکینگ برروی کمک به حفظ امنیت شبکه بلاک چین و در عین حال کسب پاداش است.
انواع کشت سود
برای کاربران راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانند توکن‌های جدید پروتکل را فارم کنند. شروع آن با پروتکل کامپاند شروع شد که به کاربران اجازه می‌داد یو‌اس‌دی‌تی USDT خود را به ارز دیجیتال کامپاند یو‌اس‌دی‌تی Compound USDT تبدیل کنند و سپس آن را در بلنسر، سپرده کنند تا به بازارساز خودکار معامله‌گران کمک کند. با این حال، با گذشت زمان، پروتکل‌ها، استراتژی‌های جدیدی برای افزایش بازده برای مشتریان خود ایجاد کرده‌اند. این استراتژی‌ها عبارتند از:
۱. تامین‌کننده نقدینگی
کاربران برای تامین نقدینگی معاملات، دو کوین را به یک صرافی غیرمتمرکز واریز می‌کنند. صرافی‌ها برای تبدیل دو توکن، کارمزد کمی دریافت می‌کنند که به تامین‌کنندگان نقدینگی پرداخت می‌شود. گاهی اوقات میتوان این کارمزد را در توکن‌های جدید استخر نقدینگی پرداخت کرد.
۲. وامدهی
دارندگان کوین یا توکن می‌توانند رمزارز خود را از طریق یک قرارداد هوشمند به وام‌گیرندگان قرض دهند و از بهره پرداختی به وام، سود کسب کنند.
۳. وام گرفتن
فارمرها می‌توانند از یک توکن به عنوان وثیقه استفاده کنند و وام دریافت کنند. سپس کاربران می‌توانند با کوین‌ها، کشت سود کنند. بدین ترتیب، فارمر دارایی اولیه خود را حفظ می‌کند که ممکن است در طول زمان ارزش آن افزایش پیدا کند.
۴. استیکینگ
در دنیای دیفای، استیکینگ به دو شکل انجام می‌شود. بخش اصلی برروی بلاک چین‌های اثبات سهام است، جایی که به کاربر سود پرداخت می‌شود تا توکن‌های خود را در شبکه به منظور تامین امنیت گرو گذارد. مورد دوم مربوط به استیک کردن توکن‌های استخر نقدینگی است که از تامین نقدینگی یک صرافی حاصل می‌شود و به کاربران این امکان را می‌دهد که دو بار سود کسب کنند زیرا برای تامین نقدینگی به آن‌ها پرداخت می‌شود که می‌توانند پس از آن برای کسب سود بیشتر، توکن‌ها را استیک کنند.
۵. استخراج نقدینگی
«استخراج نقدینگی» به روشی اطلاق می‌شود که مردم با استفاده از دارایی‌های رمزارزی خود برای ارائه نقدینگی به صرافی‌های غیرمتمرکز استفاده کنند و به سایر معامله‌گران اجازه می‌دهد تا به سرعت توکن‌ها را تغییر دهند.
اگر یک معامله‌گر بخواهد اتریوم را به متیک MATIC تبدیل کند، یک صرافی متمرکز مانند بایننس Binance، خریداران و فروشندگان را به هم مرتبط می‌کند. با این حال، برای مبادلات غیرمتمرکز در سال ۲۰۲۰، پروتکل‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا به توکن‌ها، نقدینگی بدهند تا مبادلات سریع با بهترین ارزش را فعال کنند.
هنگامی که کاربر سعی می‌کند اتریوم را با متیک در یک صرافی مانند یونی‌سواپ مبادله کند، پروتکل، اتریوم را سپرده‌گذاری می‌کند و متیک را از نقدینگی عظیم جمع‌آوری شده از تامین‌کنندگان نقدینگی، خارج می‌کند. این تامین‌کنندگان نقدینگی توسط معامله‌گرانی که توکن‌ها را مبادله می‌کنند، غرامت دریافت می‌کنند. کرو فایننس و بلنسر دو پلتفرمی هستند که استخراج نقدینگی را امکان‌پذیر می‌کنند.
مزایا و معایب
مزایا
- دریافت بهره بالا به صورت آنلاین: کشت سود با دریافت بیش از ۱۰۰ درصد بازده سالانه همراه است.
- با استفاده از قراردادهای هوشمند مدیریت می‌شود: قراردادهای هوشمند واسطه‌ها را حذف کرده و در صورت داشتن کیف پول رمزارزی به هرکسی اجازه مشارکت می‌دهند.
- بخشی از سیستم جهانی دیفای است: برنامه‌های جدید دیفای، محصولات مالی خلاقانه را در سراسر مرزهای بین‌المللی فعال می‌کند.
معایب
- خطر ضرر ناپایدار: ضرر ناپایدار زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت فعلی توکن‌های شما در مقایسه با زمانی که آن ها را در استخر نقدینگی گذاشته‌اید، کمتر باشد. اینجا منظور از ضرر، ارزش دلاری کمتر در زمان برداشت نسبت به زمان واریز است.
- کلاهبرداری: مانند سایر بخش‌های اکوسیستم ارزهای دیجیتال، کلاهبرداران قصد سرقت وجوه از طریق کشت سود تقلبی را دارند.
- چالش‌های مالیاتی: تراکنش‌های ارزهای دیجیتال به ردیابی و گزارش‌گیری‌های پیچیده نیاز دارند و کشت سود تنها به این چالش می‌افزاید.
بازده سپرده‌گذاری در کشت سود چگونه محاسبه می‌شود؟
بازده سپرده‌گذاری در ییلد فارمینگ به صورت سالانه محاسبه می‌شود. برخی از معیارهای متداول جهت محاسبه سود عبارتند از:
ای‌پی‌آر APR که مخفف انوال پرسنتیج ریت Annual Percentage Rate به معنای «نرخ درصدی سالانه» است. معنای عملی آن درصد سود یا بهره‌ای است که در ازای سرمایه‌گذاری طی یک سال دریافت می‌کنید. این درصد دقیقا معادل سود اعلامی بانک‌ها است و معمولا هزینه‌های اضافی مانند کارمزد و غیره را شامل شده و به طور خالص بیان می‌شود.
ای‌پی‌وای APY مخفف انوال پرسنتیج ییلد Annual Percentage Yield به معنای «بازدهی درصدی سالانه» است. ای‌پی‌وای نرخ واقعی بازدهی از یک سرمایه‌گذاری است که با درنظر گرفتن بهره مرکب به دست می‌آید. نرخ بهره مرکب، بر خلاف ای‌پی‌آر یا نرخ بهره ساده به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد که سود خود را به سرمایه‌گذاری اولیه اضافه کنند و در واقع روی سود خود هم سود دریافت کنند.
به عنوان مثال، در دنیای دیفای، می‌توانید پاداش‌های استیک کردن را دریافت کنید و آن‌ها را به توکن‌های استیک شده اضافه کنید تا دفعه بعد سود بیشتری دریافت کنید.
البته باید توجه داشت که این موارد فقط جهت پیش‌بینی هستند زیرا حتی محسابه سود دقیق پاداش‌های کوتاه‌مدت هم کار سختی است و دلیل آن این است که ییلد فارمینگ کاملا رقابتی و پرسرعت است و میزان پاداش‌ها می‌توانند نوسانات شدیدی داشته باشند. در نتیجه اگر یک استراتژی کشت سود برای مدتی کار کند، بسیاری از کاربران از این فرصت استفاده می‌کنند و این کار ممکن است بازدهی بالا را کاهش دهد.
از آنجایی که معیار ای‌پی‌آر و ای‌پی‌وای از باقی مانده‌های بازارهای دیگر هستند، سیستم دیفای ممکن است برای محاسبه بازده نیاز به پیدا کردن معیارهای خاص خود داشته باشد. همچنین با توجه به سرعت سریع دیفای، بازده تخمینی هفتگی یا حتی روزانه ممکن است برای این کار، کارآمدتر باشد. در نتیجه برای سوددهی ییلد فارمینگ میتوان از این دو معیار برای محاسبه نرخ و بهره درصد سالانه استفاده کرد.
پروتکل‌های محبوب ییلد فارمینگ
روش خاصی جهت انجام ییلد فارمینگ وجود ندارد و حتی امکان دارد متدهای دستیابی به سودهای ییلد فارمینگ در هر ساعت دچار تغییر شوند. برای شروع کار با ییلد فارمینگ، لازم است با نحوه کار پروتکل‌های نقدینگی غیرمتمرکز آشنا باشیم. برای مدیریت سرمایه خود، شناخت پروتکل‌های ییلد فارمینگ از اهمیت زیادی برخوردار است. این پروتکل‌ها عبارتند از:
- پروتکل اوه Aave، یک پروتکل غیرمتمرکز جهت امور وامدهی و درخواست وام است. نرخ سود توسط الگوریتمی مبتنی بر شرایط فعلی بازار تنظیم می‌شود. وام دهندگان در مقابل سرمایه خود، ای توکن A-Token دریافت می‌نمایند. هرزمان این توکن‌ها سپرده‌گذاری شوند، سودآوری آن شروع می‌شود. پروتکل اوه Aave جهت سیستم وامدهی کاربرد دارد و در حکم پروتکل وامدهی و درخواست وام در میان کاربران ییلد فارمینگ محبوبیت زیادی دارد.
- پروتکل کامپاند، از پروتکل‌های اساسی اکوسیستم ییلد فارمینگ است که به‌عنوان یک بازار مالی برای کاربران، امکانات وامدهی و وام‌گیری را فراهم می‌کند. برای دارندگان کیف پول‌های اتریوم این امکان فراهم شده است که دارایی خود را به استخر نقدینگی کامپاند سپرده و به محض شروع روند ترکیب‌سازی، پاداش دریافت کنند. نرخ سود در پروتکل کامپاند به صورت الگوریتمی بر پایه عرضه و تقاضا تخمین زده می‌شود.
- پروتکل یونی‌سواپ، از پروتکل‌های صرافی‌های غیرمتمرکز است که از طریق آن میتوان توکن‌های ERC-20 را مبادله نمود. هنگامی که تامین‌کنندگان نقدینگی، مقداری از توکن و رمزارزها را سپرده‌گذاری می‌کنند، معامله‌گران این امکان را خواهند داشت که در استخر نقدینگی به معامله بپردازند.
به کاربران توصیه می‌شود تا با سپرده کردن توکن‌های بومی پلتفرم، مقداری معادل دو توکن را در استخر نقدینگی بگذارند تا نسبت کل آن حتی با زیاد شدن تعداد کاربرانی که توکن اضافه می‌کنند، ثابت باقی بماند. سپرده‌گذاران به خاطر تامین کردن نقدینگی، با کسب کارمزد از طریق معاملاتی که در استخر سرمایه‌گذاری آن‌ها انجام می‌شود، درآمد کسب می‌کنند.
پروتکل یونی‌سواپ به دلیل ماهیت غیرمتمرکز خود برای مبادله توکن‌های ERC-20، طرفداران زیادی در میان کاربران ییلد فارمینگ دارد.
صرافی یونی‌سواپ در نقش یک رابط کاربری جهت مبادله یکپارچه توکن‌های ERC-20 در پلتفرم اتریوم عمل می‌کند. در یونی‌سواپ به دلیل حذف واسطه‌های غیرضروری، تراکنش‌ها با سرعت و کارایی بیشتر انجام می‌شود.
- پروتکل کرو فایننس Curve Finance از صرافی‌های غیرمتمرکز است که جهت مبادله بهتر استیبل کوین‌ها پیاده‌سازی شده است. کاربران از طریق این پروتکل برخلاف دیگر پروتکل‌های مشابه خود از جمله یونی‌سواپ، می‌توانند میزان زیادی استیبل کوین را مبادله کنند. از آنجا که استیبل کوین‌ها در استخرهای کرو Curve، مبادله می‌شود، بخش اساسی زیرساخت ییلد فارمینگ بحساب می‌آید.
- پروتکل بلنسر از پروتکل‌های مشابه با یونی‌سواپ و کرو پیروی می‌کند. فرق اساسی آن صدور مجوز تخصیص توکن‌های شخصی‌سازی‌شده در استخر نقدینگی است. تامین‌کنندگان نقدینگی در استخرهای نقدینگی نیز از معامله‌گران، کارمزد دریافت کرده و کسب درآمد می‌کنند. از آنجا که بلنسر در ایجاد استخر نقدینگی انعطاف‌پذیری دارد و همزمان چندین توکن تا سقف هشت توکن را می‌پذیرد، یک نوآوری در متدهای ییلد فارمینگ محسوب می‌شود.
پروتکل فایننس Finance محیطی جهت ذخیره غیرمتمرکز به منظور ارائه خدمات وامدهی و دریافت وام فراهم می‌کند و از این نظر مشابه پروتکل اوه و کامپاند است. هدف این پروتکل، بهینه‌سازی عملیات وامدهی با استفاده از الگوریتم‌‌های سرویس‌های وام‌دهندگی است.
سپرده‌‌ها پس از ذخیره‌سازی به توکن بومی آن یعنی یرن فایننس توکن تبدیل می‌شود و سود حداکثری را متعادل‌سازی می‌نماید. این پروتکل برای کاربرانی مناسب است که قصد دارند به طور خودکار بهترین روش برای آن‌ها انتخاب شود.
عوامل رونق ییلد فارمینگ
یکی از عواملی که باعث رونق ییلد فارمینگ می‌شود، راه‌اندازی توکن‌های کامپ، توکن حاکمیتی ارز دیجیتال کامپاند اشاره کرد. راه‌اندازی این توکن باعث ایجاد علاقه شدید کاربران به ییلد فارمینگ شده است. همچنین توکن‌های حاکمیتی به دارندگان خود حق حاکمیت در بلاک چین را می‌دهد.
علاوه بر این، یکی از راه‌های ساده برای به راه‌انداختن یک بلاک چین غیرمتمرکز، توزیع توکن‌های حاکمیتی بر پایه یک الگوریتم با هدف تشویق کاربران است. این روش باعث می‌شود تا تامین‌کنندگان نقدینگی جذب پروتکل شده و برای به دست آوردن توکن جدید، نقدینگی فراهم کنند.
ارز دیجیتال کامپاند، ییلد فارمینگ را ابداع نکرد اما راه‌اندازی توکن‌های کامپ باعث محبوبیت این مدل از توزیع توکن شد. همچنین بعد از پروژه کامپاند نیز پروژه‌های دیفای هم برای جذب نقدینگی به اکوسیستم‌های خود طرح‌های ویژه‌ای را ارائه دادند که این موضوع نیز باعث رونق پروتکل ییلد فارمینگ شد.
ریشه ترغیب تریدرها به ییلد فارمینگ، ساخت توکن نظردهی توسط اکوسیستم کامپاند است. همچنین به لطف توکن‌های نظردهی یا گاورننس governance، امکان نظردهی درباره چگونگی اداره اکوسیستم برای هولدرهای آن فراهم می‌شود. یک روش عادی به منظور راه‌اندازی یک بلاک چین غیرمتمرکز، توزیع توکن‌های نظردهی طبق یک الگوریتم خاص علاوه بر گزینه‌های نقدینگی است.
این ویژگی نیز جذب تامین‌کننده‌های لیکوییدی برای کسب توکن‌های جدید به واسطه تزریق نقدینگی به پروتکل مربوط به آن را دنبال می‌کند.
چالش‌ها و فرصت‌های اصلی ییلد فارمینگ
بسیاری از برنامه‌های حوزه دیفای در حال حاضر مبتنی بر بلاک چین اتریوم هستند و چالش‌های اساسی را برای ییلد فارمرها به وجود می‌آورد همچنین قبل از بروزرسانی اتریوم ۲، این شبکه با عدم مقیاس‌پذیری دست و پنجه نرم می‌کند. علاوه بر این، با محبوبیت بیشتر ییلد فارمینگ تراکنش‌های شبکه اتریوم را مسدود می کنند و منجر به کندی زمان تایید و افزایش کارمزد تراکنش‌ها می‌شوند.
با این وجود به نظر می‌رسد که مشکلات اتریوم به نفع سایر پلتفرم‌ها باشد، به عنوان مثال شبکه بایننس اسمارت چین به عنوان گزینه‌ای جایگزین برای ییلد فارمرهایی که برای استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز دیفای مانند برگر‌سواپ BurgerSwap به شبکه مراجعه کردند، ظاهر شده است.
همچنین اپراتورهای دیفای موجود اتریوم سعی دارند تا این مشکل را با راه‌حل‌های لایه دوم خود برای پلتفرم موجود کاهش دهند. بدین ترتیب، با فرض اینکه مشکلات اتریوم برای دیفای چندان مهم نیستند، فارمینگ‌ها می‌توانند برای مدتی هم در دسترس باشند.
در حال حاضر بیشتر عملیات ییلد فارمینگ مبتنی بر بلاک چین اتریوم است و به همین دلیل پرداخت پاداش‌ها نیز توسط توکن‌هایی با استاندارد ERC-20 انجام می‌شود. همچنین این امکان وجود دارد که در آینده، ماهیت پاداش‌ها تغییر کرده و اساس کار ییلد فارمینگ در بلاک چین‌های دیگر اتفاق بی‌افتد. البته ابداعات و پیشرفت‌ها می‌تواند این امکانات را برای برنامه‌های دیفای بوجود آورد که در آینده بتوانند مستقل از بلاک چین خود برروی هر بلاک چین دیگری فعالیت کنند.
همچنین سپرده‌گذاران ییلد فارمینگ هم سپرده خود را در پروتکل‌های متفاوتی به اشتراک می‌گذارند تا بتوانند سود بیشتری دریافت کنند.
چگونه ییلد فارمینگ را آغاز کنیم؟
برای شروع در ییلد فارمینگ مراحل مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
۱. تحقیق در مورد سرمایه‌گذاری در ییلد فارمینگ
در مورد سرمایه‌گذاری‌های بالقوه در ییلد فارمینگ تحقیق کنید. شما می‌توانید در بین بسیاری از تامین‌کنندگان مختلف دیفای یا صرافی‌های متمرکز جهت دسترسی به بازارهای کشت سود انتخاب کنید.
۲. کیف پول خود را وصل یا حساب خود را شارژ کنید
برای سرمایه‌گذاری در ییلد فارمینگ به یک حساب سازگار با ارز نیاز دارید. برای کشت سود غیرمتمرکز باید از کیف پولی مانند متامسک MetaMask یا کوین‌بیس والت Coinbase Wallet استفاده کنید. شما باید از طریق صرافی، ارز مورد نظر را برای ییلد فارمینگ خریداری کرده یا به حساب خود واریز کنید.
۳. رمزارز خود را استیک کنید
پس از شارژ حساب، به استخر نقدینگی بروید تا سرمایه خود را سپرده کنید. پس از سپرده‌گذاری، رمزارزهای شما ممکن است برای چند روز در استخر، قفل شود.
۴. سود خود را جمع‌آوری کنید
بسته به استخر نقدینگی و روش سپرده‌گذاری، ممکن است مجبور شوید برای جمع‌آوری سود خود به وبسایت مربوط به کشت سود رجوع کنید.
آیا ییلد فارمینگ ارزش سرمایه‌گذاری دارد؟
ییلد فارمینگ روشی جذاب برای علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال است تا جهت سرمایه‌گذاری در استخرهای نقدینگی با افزایش قیمت رمزارزهای خود، کسب درآمد کنند. با این وجود، ییلد فارمینگ ممکن است برای بسیاری از سرمایه‌گذاران جدید، به دلیل خطرات موجود، سودمند نباشد.
ایده کسب درآمد ۱۰۰ درصد، ۲۰۰ درصد با بهره سالانه می‌تواند جذاب باشد. با این حال، نباید در چنین شرایطی سرمایه‌گذاری کنید مگر اینکه به‌طور کامل از نحوه عملکرد ییلد فارمینگ و ریسک‌های مربوط به آن مطلع باشید. صرافی‌ها، کوین‌ها و تیم‌هایی که در پشت این پروژه قرار دارند را بطور کامل بررسی کنید. همه این موارد الزاماتی برای کاهش ریسک‌های مرتبط با این سرمایه‌گذاری هستند.
سخن نهایی
در این مقاله تلاش شد تا ابتدا تعریفی از استیکینگ یا سپرده‌گذاری در شبکه‌های بلاک چین ارائه داده و همچنین مفهوم ییلد فارمینگ در حوزه دیفای را تشریح کنیم. سپس به سراغ تفاوت‌های و ویژگی‌های خاص هر بخش رفتیم. به طور کلی این دو مفهوم، به سیستم‌های پاداش‌دهی در دنیای رمزارزها اشاره دارند که افراد می‌توانند با به کارگیری رمزارزها در این دو روش، از دارایی دیجیتال خود نیز کسب درآمد کنند. این دو حوزه، برای سرمایه‌گذاری و کسب درآمد از بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پیش‌بینی قابلیت‌های اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز در آینده دشوار است اما پروتکل‌های لیکوئیدیتی، بدون نیاز به شناخت طرفین درگیر و دیگر محصولات دیفای، یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین موضوعات بخش مالی و اقتصاد دیجیتال هستند.
سوالات متداول
۱. آیا ییلد فارمینگ سودآور است؟
بله. اما بستگی به این دارد که چه میزان سرمایه را برای آن، صرف کنید. اگرچه برخی از استراتژی‌ها با ریسک بالا، بازده قابل‌توجهی را دارا هستند اما معمولا برای تاثیر‌گذاری به درک کامل از پلتفرم‌های دیفای، پروتکل‌ها و زنجیره‌های سرمایه‌گذاری، نیاز دارند.
۲. آیا کشت سود با ریسک بالایی همراه است؟
بله. کلاهبرداری، هک و ضرر ناشی از نوسانات در فضای کشت سود غیرعادی نیست. اولین قدم برای هر کسی که مایل به استفاده از دیفای است، تحقیق در مورد مطمئن‌ترین پلتفرم‌های تست شده است.
۳. کدام پروتکل کشت سود برای ما مناسب است؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که انتخاب هر یک از پروتکل‌ها به میزان ریسک‌پذیری یا ریسک‌گریزی شما بستگی دارد. به این ترتیب که اگر شما یک سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر هستید و میزان زیادی رمزارز را در اختیار دارید می‌توانید از طریق پلتفرم‌های یونی‌سواپ و بلنسر که استخرهای نقدینگی هستند اقدام به ییلد فارمینگ نمایید. اما اگر شما یک تریدر ریسک‌گریز هستید و هدف شما کسب سود از استیبل کوین‌ها است بهترین گزینه برای انجام کشت سود بازارهای نقدینگی مانند اوه یا کامپاند است.
۴. منبع پاداش سرمایه‌گذاران چیست؟
منبع تامین پاداش‌ها، کارمزدهایی است که طی تراکنش‌های پلتفرم‌های دیفای از معامله‌گران گرفته می‌شود.
۵. ویژگی اصلی کشت سود چیست؟
مزیت اصلی کشت سود، سود قابل‌توجهی است که به سرمایه‌گذاران تعلق می‌گیرد. به عنوان مثال اگر سرمایه‌گذاری روی یک پروژه را زود آغاز کنید، توکنی به شما تعلق می‌گیرد که ممکن است به سرعت افزایش قیمت پیدا کند. سپس می‌توانید توکن‌هایی که به عنوان سود جمع‌آوری کردید را بفروشید یا دوباره برروی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید.
در حال حاضر سود ییلد فارمینگ بسیار بیشتر از سودی است که توسط بانک‌های سنتی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شود اما کشت سود هم بدون ریسک نیست. گاهی اوقات نرخ بهره دچار نوسان می‌شود در نتیجه نمی‌توان پیش‌بینی کرد که طی یک سال آینده چقدر بهره پرداخت می‌شود. بعلاوه فضای دیفای برای قرار‌دادن دارایی‌ها در آن، یک فضای پرریسک به حساب می‌آید.
